De volgende stap in meditatie heeft te maken met je relaties met je omgeving. Je leeft onbewust niet alleen met de vraag wat voor een niemendalletjeje in de oneindigheid van ruimte en tijd eigenlijk bent, bij nader onderzoek blijkt ook dat al je problemen altijd relatieproblemen zijn.

Na het innerlijk onderzoek (zie vorige les) open je je ogen en laat je je blik rusten op een belangrijk, vast punt van je meditatiebeetd, zonder dat je daar echt naar kijkt.

Eigenlijk breng je het offer van Zien, dat net eender is als het offer van Luisteren, in zien zijn er twee dimensies: een mentaal proces van bepalen, benoemen, dingen isoleren, keuzen maken, houdingen aannemen enz. én het FEIT van ZIEN. Het gaat niet om kijken NAAR het beeld, maar louter om dat FEIT van ZIEN. Vestig je dus in het feit van Zien. al kun je dat hooguit ervaren als een oneindige leegte, omdat je het zelf bent. Je kunt het niet verminderen, niet vermeerderen en niet losloten. Het is altijd!

Het is met die ene gedachte dat het mentaal proces van zien helemaal verdwijnt, tot er enkel fouter Gewaarzijn is. Het Zelf.

Wanneer die laatste gedachte "Het is altijd" verdwijnt, gebeurt er iets watje erg raak beschreven vindt in G.G. 126:

Je beeld en zijn omgeving verliezen gaandeweg hun object-natuur. Ze zijn geen objecten meer, maar het verlengde van jezelf. Je voelt er je wezenlijk mee verbonden.

Je ziet alles in het Zelf.

Die meditatie doe je eigenlijk niet. Ze komt enkel door genade. Ze overvalt je als je het niet verwacht, je Svadhyana en de nieuwe instelling die je leert uit de Goeroe Gieta, doen wonderen!

Eens die meditatie gelukt, kun je tijdens je bezigheden terugvallen op het offer van Zien: even je blik laten rusten, rustvol gewaar van je gezichtsveld als geheel, waarbij het enkel gaat om het feit van Zien, waarin alles gevat is. 10, 20 of wel 100 maat per dag kun je daar spanningen en zelfvervreemding mee doorbreken. En natuurlijk leer je ook mensen en dingen op een compleet nieuwe manier te benaderen, als dingen waar je je wezenlijk mee verbonden voelt.

Die meditatie op je beeld gaat altijd samen met Japa (het herhalen van een Mantra) om een bestendigheid van bewustzijn te ontwikkelen en leshvarapranidhan (je midden in Werkelijkheid plaatsen) te beoefenen.

Voor Japa heb je een Mala nodig, een telsnoer met 108 kralen (symbool van de oneindigheid). Die Mala houdt je in de rechterhand ter hoogte van het hart. Hij rust op je ringvinger terwijl je met elke herhaling van de Mantra de kralen verschuift met de duim.

Een Mantra wordt je gegeven door inwijding. Is dat niet gebeurd, dan kun jezelf een of andere Mantra kiezen die je aanspreekt, zoals de Mantra "Goeroe Om" bij voorbeeld.

Met elke herhaling van de Mantra verschuif je dus een kraal, beginnend bij het pluisje van de Mala. Na 108 herhalingen kom je weer aan het pluisje dat je niet mag voorbij gaan : om je aandacht aan te scherpen, keer je de Mala om en herbegin je weer.

Hoeveel Malas? Bij de inwijding wordt je een aantal opgelegd volgens de lengte van de Mantra. Voor deze meditatie volstaan 4 a 5 Malas van een korte Mantra zoals "Goeroe Om".

Een Mantra moet je in het begin wat luidop herhalen om te wennen, maar zo vlug als het kan, herhaal je hem liever mentaal. Niet als een papegaai, maar met leshvarapranidhan.

leshvarapranidhan is de herhaling van de Mantra met meditatie over de betekenis ervan. Letterlijk betekent het: je middenin leshvara of de Volmaakte plaatsen.

Met "betekenis van de Mantra" wordt de indicatieve betekenis bedoeld. Wat is de indicatieve of aanduidende betekenis van een woord ? De indicatieve betekenis van

het woord "appel" is bij voorbeeld een appel, zodat je meteen begrijpt dat de indicatieve betekenisvan je Mantra in deze meditatie het feit van Zien is. Met je Mantra vestig je je dus niet in het kijken NAAR je beeld, wel in Dat wat kijkt, waarin er geen geest en geen intellect is, Dat wat je in wezen bent, het Zelf.

"Het feit van Zien," aldus Ramana Maharshi "is de hoogste Werkelijkheid", terwijl Goeroedev Swami Sivananda dikwijls zong: "Find the Hearer, find te Seer... Vind Dat wat luistert, Dat wat ziet..."